De juwelen van het werken vanuit compassie

Compassie is een woord dat ons kan veranderen als we het echt laten doordringen. Het is een woord vol juwelen want als je werkelijk vanuit compassie gaat werken zul je zien dat het je zal helpen om zorg te verlenen, door alle obstakels heen (o.a. agressie).

Wat is het dan die compassie waar iedereeen het tegenwoordig over heeft?

Om te beginnen, wil ik simpelweg zeggen dat compassie vriendelijk is. Vriendelijkheid klinkt misschien als een zeer zacht woord, en is gevoelig aan vele clichés. Maar vriendelijkheid is een alledaags bijproduct van alle grote deugden. Het is de meest opbouwende vorm van onmiddellijke voldoening.

Compassie is ook nieuwsgierigheid, nieuwsgierigheid zonder vooringenomendheid, nieuwsgierigheid die je verder doet gaan waar anderen stoppen, daar waar anderen afhaken.

Compassie kan synoniem zijn voor empathie. Het kan worden verenigd met het hardere werk van vergeving en verzoening, maar het kan zich ook uitdrukken in het simpele gebaar van aanwezigheid. Het is verbonden met praktische deugden zoals vrijgevigheid en gastvrijheid en er gewoon zijn, gewoon 'op komen dagen'.

Ik denk dat compassie vaak verbonden wordt met schoonheid -- en hiermee bedoel ik de bereidheid om de schoonheid in de ander te zien, niet alleen wat er aan hen kan verbeterd worden.

'Teder' is nog zo'n woord waaraan ik graag tijd zou besteden om te doen heropleven. In deze cultuur besteden we veel tijd aan gedrevenheid en agressie. Ook ik besteed hieraan veel tijd. Compassie brengt ons terug bij de wijsheid van de tederheid, het verandert ons innerlijk.

In het begin van de schepping gebeurde er iets waardoor het oorspronkelijke licht van het universum versplinterd werd in talloze scherven. De scherven waren terug te vinden in elk aspect van de schepping. Voor de mens is de hoogste roeping om naar dit licht te zoeken, ernaar te verwijzen als we het zien, om het te verzamelen, en hierdoor de wereld te herstellen.